komuś się dobrze powodzi

См. также в других словарях:

• dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… …   Słownik języka polskiego

• dobrze — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., lepiej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodnie z wymaganiami; umiejętnie, trafnie, prawidłowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobrze wypełnić kwestionariusz. Dobrze coś zakwalifikować. Ktoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dziać się — ndk Xb, dzieje się, dziej się, działo się «odbywać się, stawać się, zdarzać się, zachodzić» Wokół panowała cisza, nic się nie działo. Był tak zamyślony, że nie wiedział, co się wokół dzieje. Działo się to bardzo dawno temu. ◊ Dzieje się coś komuś …   Słownik języka polskiego

• przelewać się — Komuś, u kogoś się nie przelewa «komuś nie powodzi się zbyt dobrze, ktoś nie ma za wiele, ktoś jest biedny»: Sam wiesz, że się u nas nie przelewa, ale chcemy cię wychować jak należy... J. Brzechwa, Owoc. Przelewać się przez ręce zob. ręka 23 …   Słownik frazeologiczny

• zazdrościć — ndk VIa, zazdrościćoszczę, zazdrościćcisz, zazdrościćość, zazdrościćcił «odczuwać zazdrość, odczuwać żal z powodu tego, że komuś się dobrze powodzi, że ktoś coś ma, pragnąc tego dla siebie» Zazdrościć komuś powodzenia, sławy, sukcesów. Zazdrościć …   Słownik języka polskiego

• świetnie — świetnieej «nadzwyczaj dobrze, doskonale, znakomicie, wspaniale» Czuć się, trzymać się świetnie. Komuś się świetnie powodzi. ◊ żart. Trudno, świetnie «jeżeli nie może być inaczej, niech będzie, jak jest» …   Słownik języka polskiego

• być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• żyć — ndk Xa, żyję, żyjesz, żyj, żył 1. «istnieć w sposób właściwy organizmom żywym, być żywym, egzystować» Żyć długo, krótko. Żyć wiele lat. Żyć w jakiejś epoce. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz. (Mickiewicz) ∆ Niech żyje (żyją) «okrzyk… …   Słownik języka polskiego

• dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

• lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 …   Słownik języka polskiego